Australië 2014 (Brussel - Sydney)

Maandagavond goed op tijd op de luchthaven gearriveerd, niets zo erg als je vakantie terug in stress moeten aanvangen!  Een uurtje of 3 voorhand zoals het hoort, nog lekker koffietje drinken en rondkuieren op de luchthaven.   Natuurlijk had ons vliegtuig vertraging!   Gelukkige vlogen we met dezelfde maatschappij, zodat zij verantwoordelijk zijn als we ons vliegtuig missen!  
In Londen hadden we normaal gezien ruim de tijd om onze aansluiting te halen, maar door de vertraging in Brussel moesten we letterlijk gaan lopen!  Natuurlijk duurde de veiligheidcontrole dan ook nog een mega-lang en moesten ze mijn handbagage doorzoeken…. Toen ik zei dat er al 10 minuten “gates closing” naast onze vlucht stond, maakten de ambtenaren aanstalten om er wat vaart achter te zetten en ons te laten gaan.
Vanaf daar was het lopen naar onze gate (uiteraard gate 1, de allerlaatste in Heathrow), ze riepen al voor de zoveelste keer “final call voor passengers…..” af door monitors…  We haalde het nog heel nipt voor ze effectief de deuren sloten!
Heel het vliegtuig natuurlijk kijken naar ons toen we opstapten….een airbus A380 (aka het grootste personenvliegtuig ter wereld!!)....slik, entree niet gemist!

De vlucht was wel ellenlang!!  Pfffft, op die kleine plaatsjes, daarenboven hadden we een gang-stoel gevraagd en hebben ze ons een stoel aan het venster gegeven….  En dat voor een goeie 23uur vliegen….great!!  
Gelukkig technische stop in Dubai, zodat we toch ff onze benen konden strekken…..amai mijn knietjes!  Dat vliegen is toch gene cadeau zenne!

Een paar jaar later (zo leek het toch) kwamen me eindelijk in Sydney aan, vlug door de grenscontrole …. maar daar diende zich het volgende probleem aan….ze zijn daar redelijk streng… je mag daar bijvoorbeeld slechts 2 pakjes sigaretten binnenbrengen!  2 pakjes!?  Wij hadden natuurlijk iets meer mee… en gelukkig hadden we dan nog geen tijd gehad om tax-vrije aankopen te doen!!  Oops, subiet komen we nog op het programma “border security” :-)

Nu ja, we gingen wel zien wie er ging gecheckt worden aan de grenscontrole zelf…. eerst paspoorten laten controleren….  Joke erdoor, en dan kwamen ze aan mij….en wat had je gedacht?  Ja hoor!  Probleem, blijkbaar kon die machine mijne pas weer niet lezen!!  Hoeveel volk zit op zo’n reuzachtig toestel?  Een kleine 600?  Er is er eentje die niet gaat en bingo!  It’s me!!   Mee naar een ander lokaal waar ze mijn pas dan gelukkig we konden lezen!  Oef!
Ondertussen waren ze de bagage al op de band aan het zetten….althans die van de ander mensen..wij stonden daar maar te wachten, … en te wachten, en te wachten…. geen valiezen meer :-(   Waarschijnlijk zullen we door ons zo te moeten haasten in Londen wel zelf op het vliegtuig geraakt zijn, maar niet onze bagage!   Bummer!  Naar lost- en found om ons verlies van bagage te melden!  Daar vragen ze dan naar uw boarding pass waar zo een stickertje ophangt...en guess who lost his???  Waarschijnlijk door al die commotie is dat stukje papier uit mijn zak gevallen!!  Aaaarch, dat blijft altijd tot vervelends toe in mijn zak zitten, maar nu we het nodig hebben….kwijt!!!  
Gelukkig kon die mevrouw mijn bagage ook checken via mijn naam en had ze ze snel gelokaliseerd!   Ze zei dat ze onderweg was naar Australië en ze over 24 uur ging worden afgeleverd in ons hotel!  We kregen van de maatschappij een klein overlevingspakketje mee en elk een cheque van 60 dollar voor onmiddelijke aankopen te doen.  

Bovendien waren we ook verzekerd voor bagageverlies en te laat aankomen van bagage…. van de verzekering mochten we 250 euro per persoon opdoen aan het kopen van kleren en benodigdheden.    Dus dat viel eigenlijk wel mee.  Het zal mij benieuwen als de verzekering deze keer dan ook daadwerkelijk ook alles zal terugbetalen!  Het zou de eerste keer zijn dat ik voor iets verzekerd ben en dat ze mij ook effectief betalen als ik iets voor heb!  Meestal komen ze af met voorwaarden of kleine lettertjes waaruit blijkt dat ze toch niet moeten betalen!   Nu hebben we ook niet voor 250 euro per persoon opgebruikt….we gaan wel zien.

Nu ja, na al die commotie hadden we toch enkele voordelen ook :-)  We hoefden niet eerst naar een hotel met onze koffers (het was immers 5u30 in de morgen) en niet aanschuiven voor de grenscontrole :-)  Hoe die valiezen er dan de dag erna zouden doorgeraken, dat zal weer een ander verhaal zijn, dat zien we morgen dan wel weer :-)