zaterdag 11 augustus 2012

Nieuw-Zeeland 2012 (Waitinga -Cape Reigna)


Vandaag vroeg uit de veren om te gaan kijken om een boottochtje te maken naar het “gat in de rots”.
Na het horen van de prijs en enig overleg besluiten we het toch maar niet te doen....95NZ$ pp om te gaan kijken naar een gat in een rots lijkt ons toch wat veel. Bovendien hebben we gisteren al naar een dergelijke rots gewandeld. Het einde van de reis nadert en de budgetten geraken op :-) andere prioriteiten :-)

Van de Bay of Islands naar de Haruru Falls gereden, weeral eens watervallen. Een pak minder spectaculair dan de vorige, maar toch nog steeds de moeite om eens te gaan bekijken. Dan snel terug de wagen in en we rijden door naar Kerikeri waar de eerste stenen huizen van Nieuw Zeeland staan. Voor ons Europeanen is dat eigenlijk weinig spectaculair, maar kom. De setting was mooi en we hebben ons oud brood kunnen weggeven aan de kippetjes en eendjes die in het park rondliepen :-) Ook altijd leuk!

Van daaruit zijn we naar Cape Reinga gereden, het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland. De weg ernaartoe is een eenzame baan die door 100 km natuurschoon loopt. Heel mooi, ook na al het geen we hier al gezien hebben! Dat wil al wat zeggen! Het is er wel heel desolaat, geen huizen of dorpjes, niets, nada....gewoon schaapjes en koeien. Precies de weg naar het einde van de wereld.
Eens ginder gekomen is het de bedoeling dat je naar de vuurtoren stapt, dat is dan het echt noordelijkse puntje....maar dat begon daar toch donker te worden, precies de nacht die viel! Mist van' ik zal je daar eens gaan hebben'....ik ben naar de wagen moeten terugvluchten om een jas te halen want er stak een storm op van jewelste! Zelfs ik werd op sommige momenten weggeblazen!
We hebben dapper doorgezet en zijn tot de vuurtoren gegaan, de regen ketste als grind tegen ons gezicht! Eens terug bij de wagen waren we letterlijk tot op ons vel nat!! Andere kleren aangetrokken, lekker muffins met melk gesmikkeld en terug de baan op.
We dachten dat die bui wel ging overgaan, maar niets was minder waar....onderweg bleef het maar gieten! Zelfs harder en harder! Na een 150 Km besloten we zodra we iets zagen te stoppen om te slapen, maar helaas pindakaas, geen huis, geen dorp, geen parking te vinden! Met de schemering de bergen in terwijl de regen met bakken uit de lucht viel! Gezelligheid troef!! Maar nog 100 km verder (ondertussen was het al pikkedonker) nog niets waar we konden staan! De kant van de weg was hopeloos want alles was een en al modder, de kant begon zelfs over de weg te spoelen!
Op de langen duur waaide (stormde) alle regen uit de greppels terug de baan over, zodat alles blank stond! Dan zag je al de wegmarkeringen niet meer, en daar moet je ginder op rijden in de donker...sjonge jonge....we zijn dan ternauwernood kunnen afdraaien riching....kerikeri terug omdat we zeker wisten dat we ginder konden slapen.....oef, waren wij blij dat we dat gehaald hadden!!
Macaroni met kaas en lekker brood....mmmm straks nog even op internet om de laatste dagen te posten en jullie op de hoogte te brengen.
Vanaf morgen beginnen we af te tellen en gaan we terug naar Auckland waar we de laatste dagen op een leuke, ontspannen manier hopen door te brengen......

Kia Ora!
Carl
weer eens een waterval

een duikje?

oudste stenen gebouw in NZ

nice setting!

off we go!!!

achter de zandduinen steken de donderwolken op!

Daar komt de storm!

The lighthouse.... daar moeten we naartoe, liefst voor de storm op komt!

niet gelukt, even schuilen voor de wind....

amai mijne frak! Het waait hier op het noordelijkste punt!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank je voor je reactie! Joke & Carl