Vandaag vroeg uit de veren om te gaan
kijken om een boottochtje te maken naar het “gat in de rots”.
Na het horen van de prijs en enig
overleg besluiten we het toch maar niet te doen....95NZ$ pp om te
gaan kijken naar een gat in een rots lijkt ons toch wat veel.
Bovendien hebben we gisteren al naar een dergelijke rots gewandeld.
Het einde van de reis nadert en de budgetten geraken op :-) andere
prioriteiten :-)
Van de Bay of Islands naar de Haruru
Falls gereden, weeral eens watervallen. Een pak minder spectaculair
dan de vorige, maar toch nog steeds de moeite om eens te gaan
bekijken. Dan snel terug de wagen in en we rijden door naar Kerikeri
waar de eerste stenen huizen van Nieuw Zeeland staan. Voor ons
Europeanen is dat eigenlijk weinig spectaculair, maar kom. De
setting was mooi en we hebben ons oud brood kunnen weggeven aan de
kippetjes en eendjes die in het park rondliepen :-) Ook altijd
leuk!
Van daaruit zijn we naar Cape Reinga
gereden, het meest noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland. De weg
ernaartoe is een eenzame baan die door 100 km natuurschoon loopt.
Heel mooi, ook na al het geen we hier al gezien hebben! Dat wil al
wat zeggen! Het is er wel heel desolaat, geen huizen of dorpjes,
niets, nada....gewoon schaapjes en koeien. Precies de weg naar het
einde van de wereld.
Eens ginder gekomen is het de bedoeling
dat je naar de vuurtoren stapt, dat is dan het echt noordelijkse
puntje....maar dat begon daar toch donker te worden, precies de nacht
die viel! Mist van' ik zal je daar eens gaan hebben'....ik ben naar de
wagen moeten terugvluchten om een jas te halen want er stak een
storm op van jewelste! Zelfs ik werd op sommige momenten
weggeblazen!
We hebben dapper doorgezet en zijn tot
de vuurtoren gegaan, de regen ketste als grind tegen ons gezicht!
Eens terug bij de wagen waren we letterlijk tot op ons vel nat!!
Andere kleren aangetrokken, lekker muffins met melk gesmikkeld en
terug de baan op.
We dachten dat die bui wel ging
overgaan, maar niets was minder waar....onderweg bleef het maar
gieten! Zelfs harder en harder! Na een 150 Km besloten we zodra we
iets zagen te stoppen om te slapen, maar helaas pindakaas, geen huis,
geen dorp, geen parking te vinden! Met de schemering de bergen in
terwijl de regen met bakken uit de lucht viel! Gezelligheid troef!!
Maar nog 100 km verder (ondertussen was het al pikkedonker) nog niets
waar we konden staan! De kant van de weg was hopeloos want alles was
een en al modder, de kant begon zelfs over de weg te spoelen!
Op de langen duur waaide (stormde) alle regen uit de greppels terug de baan over, zodat alles blank stond! Dan zag je al de wegmarkeringen niet meer, en daar moet je ginder op rijden in de donker...sjonge jonge....we zijn dan ternauwernood kunnen afdraaien riching....kerikeri terug omdat we zeker wisten dat we ginder konden slapen.....oef, waren wij blij dat we dat gehaald hadden!!
Op de langen duur waaide (stormde) alle regen uit de greppels terug de baan over, zodat alles blank stond! Dan zag je al de wegmarkeringen niet meer, en daar moet je ginder op rijden in de donker...sjonge jonge....we zijn dan ternauwernood kunnen afdraaien riching....kerikeri terug omdat we zeker wisten dat we ginder konden slapen.....oef, waren wij blij dat we dat gehaald hadden!!
Macaroni met kaas en lekker
brood....mmmm straks nog even op internet om de laatste dagen te
posten en jullie op de hoogte te brengen.
Vanaf morgen beginnen we af te tellen
en gaan we terug naar Auckland waar we de laatste dagen op een leuke,
ontspannen manier hopen door te brengen......
Kia Ora!
Carl
weer eens een waterval |
een duikje? |
oudste stenen gebouw in NZ |
nice setting! |
off we go!!! |
achter de zandduinen steken de donderwolken op! |
Daar komt de storm! |
The lighthouse.... daar moeten we naartoe, liefst voor de storm op komt! |
niet gelukt, even schuilen voor de wind.... |
amai mijne frak! Het waait hier op het noordelijkste punt! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank je voor je reactie! Joke & Carl